- chwalić sobie
- chwalić sobie {{/stl_13}}{{stl_7}}'mieć satysfakcję, być zadowolonym z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś chwali sobie jedzenie w zakładowej stołówce. Klienci chwalą sobie nasze usługi. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
chwalić sobie
Look at other dictionaries:
chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ … Słownik języka polskiego
chwalić — 1. Chwalić sobie coś «być zadowolonym z czegoś»: Wielu byłych palaczy chwali sobie rzucanie nałogu z plastrami nikotynowymi o przedłużonym działaniu. Metr 13/03/2001. 2. Coś się komuś chwali «uważa się coś za czyjąś zasługę, za działanie… … Słownik frazeologiczny
chwalić się – pochwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić o sobie, wyrażając w sposób jawny lub ukryty przekonanie o swojej wysokiej wartości i zaletach w celu wywołania u innych uczucia zazdrości, podziwu, pokazania, że się jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochlebiać — ndk I, pochlebiaćam, pochlebiaćasz, pochlebiaćają, pochlebiaćaj, pochlebiaćał, pochlebiaćany pochlebić dk VIa, pochlebiaćbię, pochlebiaćbisz, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbił, pochlebiaćbiony «wyrażać się o czymś pochlebnie, chwalić, zwykle… … Słownik języka polskiego
wychwalać — ndk I, wychwalaćam, wychwalaćasz, wychwalaćają, wychwalaćaj, wychwalaćał, wychwalaćany «chwalić kogoś a. coś, obsypywać kogoś pochwałami, zachwalać coś» Wychwalać kogoś pod niebiosa. Wychwalać czyjeś cnoty, zalety. Wychwalać towar. wychwalać się… … Słownik języka polskiego
dziura — 1. Ktoś (jest) potrzebny, coś (jest) potrzebne jak dziura w moście «jakaś osoba lub rzecz jest zupełnie niepotrzebna»: Obrzydliwe, wstrętne Francuzisko! Potrzebny on nam tutaj jak dziura w moście! J. Iwaszkiewicz, Pasieka. 2. Nie będzie dziury w… … Słownik frazeologiczny
chluba — ż IV, CMs. chlubabie 1. lm D. chlub «ten, kim (to, czym) się można chlubić, chwalić, kto (co) przynosi zaszczyt, chwałę; przedmiot chwały, dumy» Być chlubą rodziców, szkoły. 2. blm «chwała, zaszczyt, sława» Mieć, uważać, poczytywać sobie coś za… … Słownik języka polskiego
komplementować się – skomplementować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} mówić sobie nawzajem komplementy, wzajemnie się chwalić :{{/stl 33}}{{stl 10}}Towarzystwo komplementowało się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochlebiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pochlebiaćam, pochlebiaća, pochlebiaćają, pochlebiaćany {{/stl 8}}– pochlebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pochlebiaćbię, pochlebiaćbi, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podkadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkadzaćam, podkadzaća, podkadzaćają, podkadzaćany {{/stl 8}}– podkadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, podkadzaćdzę, podkadzaćdzi, podkadzaćkadź, podkadzaćdzony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kadzić komuś, mówić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
